Wat is de drijfveer van Yneke om een boek te schrijven?
In de Volkskrant stond laatst een artikel over hoeveel je verdient wanneer je een boek schrijft. (zie afbeelding hieronder) Conclusie, die ik overigens al veel eerder heb getrokken: de gemiddelde schrijver verdient niet zoveel aan zijn woorden op papier.
Toch heb ik enkele weken mijn laatste boek afgerond, 'Het koolhydraatdilemma'. Het komt eind dit jaar uit. Iemand vroeg me laatst al waarom ik schrijf. Wat mijn drijfveren zijn om een jaar te werken aan een boek waaraan ik vrijwel niets verdien.
Uh, goede vraag! Na een rondje wandelen moest ik toegeven dat mijn belangrijkste drijfveer verontwaardiging is. Verontwaardiging over hoe we met zijn allen over platgetreden paden blijven lopen en vast blijven houden aan oude ideeën over wat goed voor ons is.
Verontwaardiging over mijn eigen visie op voeding die ik door stom toeval volledig moest bijstellen. Verontwaardiging over alle non-informatie die zelfs artsen en wetenschappers blijven verkondigen. En vooral boos over de dooddoener ‘ Maar het is niet bewezen’. Nog niet bewezen betekent niet dat het niet waar is. Want zonder trial and error heeft geen mens ontdekkingen gedaan of hypotheses bewezen.
En die verontwaardiging met een vleugje boosheid is een portie energie waar dit boek door is ontstaan en geschreven. Net zoals de stukjes die ik hier schrijf. Volgens mijn ouders was ik al heel jong verontwaardigd. Fijn is dat ze naar mijn argumenten luisterden wanneer ik als kind boos was.
En dat ze, in een tijd dat meisjes nog vooral lief moesten zijn, me aanmoedigden om met mijn verontwaardiging wat te doen (Ik was daardoor bijvoorbeeld het eerste meisje op mijn lagere school wat met de jongens mocht figuurzagen).
En voordat jullie nu denken dat ik nog steeds een boos meisje ben, ze hebben vooral mijn nieuwsgierigheid aangemoedigd. Mijn motto is dan ook nog steeds, een dag niet geleerd is een dag niet geleefd. En probeer ik verontwaardiging om te zetten in oplossingen.
Natuurlijk is het veel gemakkelijker om af en toe je mond te houden, je niet druk te maken en dan lekker gewoon weer doorgaan waarmee je bezig was.
Behalve dat het me niet lukt, zou ik al die leuke projecten, ontstaan uit verontwaardiging en nieuwsgierigheid, die mijn leven vol en leuk maken, heel erg missen!
Yneke
